Poetas fóronnos visitando coa adorable prodigalidad que caracteriza ao amigx. Son mais do medio centenar de voces, de miradas, de concepcións da vida, cos poemas mais fermosos feitos a partir de todo sen excepcións, de todo o que a vida e os humanos facemos e desfacemos, soñamos e destruímos, ansiamos e odiamos, coas floridas lomas de abril e cos vertedoiros fumarentos que diezman o aire dos dias. Con todo, pois todo, todo incumbe ao poeta, á poesía. O belo e o bizarro, a dor e a alegria, ata mais a dor, e mais o fracaso, e mais a derrota, pero como non a felicidades minusculas como miguitas de pan que a vida concédenos, ou nós, e nos guian no perpetuo regreso que habitamos.
Un recoñecemento expreso para todas e todos vós por ser espectadores e actores dos luns mais nosos. E o desexo e a firme decision, pola nosa banda sen a mais minima dúbida, de que estes luns enchan todos os meses da proxima etapa coas voces da tribo cuxos tantanes jamas traizoan.
